Są różne sposoby, aby się dowiedzieć, co nas czeka w przyszłości. Można pójść do wróżki, która ma czarnego kota i szklaną kulę. Można zapytać Cyganki, która wróży z kart i z ręki. Można też wróżyć sobie samemu, ale trzeba to robić w czasie niezwykłym . Wróżby czynione w wigilię imienin Andrzeja, 29 listopada, przynoszą odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Dawniej większość wróżb miała na celu odsłonięcie tajemnic matrymonialnych, czyli dotyczących przyszłych partnerów życiowych. Czasem wróżebnym był również wieczór 24 listopada, kiedy to św. Katarzyna zaspokajała ciekawość młodzieńców. Kilka dni później zaś, św. Andrzej pomagał poznać przyszłość dziewczynom. W wigilię św. Andrzeja prześcigano się w pomysłach, by z najróżniejszych oznak wyczytać swoją przyszłość. Tradycje wróżb andrzejkowych przetrwały do naszych czasów. Obecnie andrzejki są wesołym spotkaniem towarzyskim, wspaniałą zabawą, dostarczającą wielu przeżyć i emocji. Dzięki niej możemy kultywować tradycje ludowe, bowiem to co stare w tradycji andrzejkowej harmonijnie splata się z tym, co w naszej kulturze nowe, po to, by łączyć ludzi na wspólnej zabawie.
     W naszym przedszkolu nie brakuje okazji do wspólnej zabawy. I tak 29 listopada każda z grup przedszkolnych obchodziła " Andrzejki".
     29.11.2013 rodziców w grupie II i V witał napis :

Zanim wejdziesz na spotkanie,
Powiedz coś na powitanie.
W naszej sali
Pełnej czarów
Dziś otrzymasz morze darów
Zajrzyj, powróż sobie z nami
Przedszkolnymi czarodziejami.
oraz niezwykły gość z którym dzieci chętnie chciały odlecieć na Łysą Górę.

     Sala przystrojona andrzejkowymi rekwizytami , świece, kadzidła oraz zapach topionego wosku wywołały nastrój sprzyjający przepowiedniom. Nie zabrakło najbardziej popularnych wróżb. Dzieci poznały znaczenie kolorów , magicznych przedmiotów i liczb, koła fortuny oraz innych przepowiedni. Wróżby przeplatane były pląsami i tańcami przy muzyce. Jednak najwięcej radości i wrażeń dostarczyła dzieciom wróżba -czyli lanie wosku.

Świeca marszczy złoty nos,
z każdej strony kapie wosk,
Cienie tu i cienie tam,
Pewnie przyszły wróżyć nam.
Już się pchają na firanki,
Cienie czarne wycinanki.
Czarny król przed bramą staje,
Piękną różę nam podaje.
Kto ją weźmie – Ja czy Ty?
Komu z nas się spełnią sny?”

     Po tych słowach przedszkolaki kolejno podchodziły do stolika ,na którym stała miska z wodą i z pomocą nauczycielki przelewały wosk przez zaczarowany klucz z dużym oczkiem. Z powstałych kształtów, dzieci wspólnie z nauczycielką i rodzicami odczytywały, co je czeka i czego mogą się spodziewać w przyszłości. Wieczór andrzejkowy jest wieczorem zabaw i śmiechu. Wszystkie wróżby powinniśmy traktować z przymrużeniem oka, to jest tylko i wyłącznie zabawa, tradycja.

To, jak będzie wyglądała nasza przyszłość zależy tylko od nas samych, od naszego postępowania.